LSD, lyserginezuurdiëthylamide, is vooral bekent geworden door de hippies in de jaren 60. Het zorgt voor buitengewone ervaringen en was ook bij kunstenaars en muzikanten er populair. Het werd zelfs in psychiatrische inrichtingen gebruikt en bij experimenten in het leger. Tegenwoordig gebeurt dit niet meer en is het in veel landen, waaronder Nederland, verboden.
In pure vorm is LSD kleur- en geurloos. Vaak wordt het oraal ingenomen doormiddel van bijvoorbeeld ‘blotters’, een soort vloeipapier doordrenkt met een LSD oplossing en in de jaren 60 gebruikte men vaak een bedruppelt suikerklontje. Een enkele dosis bevat ongeveer 100 tot 500 microgram, maar effect kan al optreden bij 25 microgram. LSD is een niet-verslavende drug omdat er gauw gewenning optreedt. Tolerantie (steeds meer nodig hebben om hetzelfde effect te hebben) treedt ook snel op, maar verdwijnt na enige tijd ook weer.
Wanneer je LSD neemt kom je in een ‘trip’. Een trip verschilt per persoon en per situatie en over het algemeen zijn de effecten niet te voorspellen. LSD kan je sensorische ervaringen, emoties, herinneringen, tijdsbesef en bewustzijn tijdens een trip veranderen. Kleuren worden intenser en oppervlaktes lijken als het ware te ademen. Het kan lijken of er overal bewegende patronen verschijnen en men kan het gevoel hebben buiten zichzelf te treden. Dit verklaart ook waarom sommige mensen het gebruiken om een spirituele ervaring op te roepen. Bovendien hoeft het niet uit te maken of je je ogen open of dicht hebt om dit soort dingen te zien. Ook kan men synesthesie ervaren. Dit betekent dat bijvoorbeeld cijfers opeens een kleur krijgen, of geluid een geur.
Een trip duurt meestal 6 tot 14 uur en daarom doet de gebruiker er goed aan mensen om zich heen te hebben die de boel een beetje in de gaten kunnen houden. Wanneer iemand niet goed in zijn vel zit, of zich niet in een prettige omgeving bevindt, of wanneer de LSD van slechte kwaliteit zit kan iemand een ‘bad trip’ ervaren. Tijdens een bad trip ervaar je vaak heftige angsten en kun je hele nare dingen zien die er niet zijn. Het beste kun je deze persoon dan geruststellen en proberen te voorkomen dat hij of zij zichzelf of iemand anders iets aandoet.
Hoe LSD precies in je hersenen werkt weet men nog niet, maar er wordt vermoed dat de effecten optreden doordat LSD werkt op serotonine receptoren in je hersenen, die zich voornamelijk in de cortex bevinden. De cortex is de buitenste laag van de hersenen en bestaat zelf ook uit 6 verschillende lagen. Deze receptoren in de cortex hebben de naam 5-HT2 en wanneer LSD aan deze receptor bindt activeert het de receptor, wat ervoor zorgt dat de 5e laag van de cortex weer sterker wordt geactiveerd. Door de 5e laag te activeren lijkt het alsof bepaalde informatie terecht kan komen in hersengebieden waar het normaal gesproken nooit komt. Dit zou kunnen verklaren waarom er bijvoorbeeld synesthesie optreedt. Normaal gesproken worden cijfers en kleuren immers niet aan elkaar gekoppeld.
LSD is niet schadelijk voor je hersenen. Voor mensen die er aanleg toe hebben kan LSD echter wel aanleiding geven tot psychoses en zeker mensen met een depressie of schizofrenie wordt het afgeraden LSD te gebruiken. Daarnaast wordt er ten alle tijden aangeraden om het alleen te gebruiken wanneer je je op dat moment goed voelt, in een fijne omgeving bent en je mensen om je heen hebt die het niet zullen gebruiken.