Waarschijnlijk heb je ook wel eens in de bioscoop gezeten met een ouderwets 3D brilletje. Aan de linkerkant een rood glaasje en rechts een groen glaasje. Maar hoe kan dit rare brilletje ervoor zorgen dat je de film in 3D ziet?
Diepte zien
Om dit te verklaren moet je eerst begrijpen hoe diepte zien eigenlijk werkt. Hiervoor kun je een klein testje doen: Strek je rechterarm uit en maak met je duim- en wijsvinger een rondje. Kijk vervolgens met beide ogen door het rondje naar het verste punt in de ruimte. Sluit vervolgens je linkeroog, doe hem weer open en sluit daarna je rechteroog. Als het goed is zie je het beeld in het rondje verschuiven wanneer je met een ander oog kijkt.
Dit verschil komt omdat er tussen beide pupillen ongeveer 6.5cm ruimte zit en de ogen daardoor vanuit een iets andere hoek waarnemen. Dit verschil wordt ‘binocular disparity’ genoemd. Er komt dus via het linkeroog een iets ander beeld de hersenen binnen dan via het rechteroog. De hersenen zijn echter instaat om dit verschilt te verwerken en dit te gebruiken als signaal om diepte te zien.#### 3D Film Bij een foto of een normale film zie je geen diepte omdat deze maar uit één afbeelding bestaat en er in de afbeelding zelf geen ‘binocular disparity’ kan plaatsvinden. Bij een ouderwetse 3D film is er gefilmd met twee lenzen. Vervolgens worden deze twee beelden bewerkt en krijgen ze een eigen kleur (bijvoorbeeld rood en groen). Als je naar een 3D film kijkt zonder brilletje zie je ook dat het rode en het groene beeld hetzelfde zijn maar iets naast elkaar liggen.
Het brilletje zorgt ervoor dat de rode film alleen in het linkeroog terecht komt en de groene film alleen in het rechteroog. In feite wordt op deze manier de ‘binocular disparity’ geïmiteerd, want via het linkeroog komt er een iets verschoven beeld binnen ten opzichte van het rechteroog. Vervolgens verwerken de hersenen deze gegevens en zie je diepte in de film!